ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ

Το βιβλιαράκι μας με το Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών

Αθήνα,  Φεβρουάριος 2014

Συνάδελφοι Συνταξιούχοι,

Η Κίνησή μας γίνεται δέκτης πολλών ερωτημάτων, σχετικά με το γνωστό πλέον Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών που προέκυψε με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφάλισης και του Γενικού Συμβουλίου της ΤτΕ της 25/6/2013. Με τις αποφάσεις των παραπάνω οργάνων, το μέχρι τότε ενιαία καταβαλλόμενο Μέρισμα (36% των συντάξιμων αποδοχών) από το τέως Μετοχικό Ταμείο Υπαλλήλων Τραπέζης Ελλάδος (ΜΤΥΤΕ), για τους μέχρι 31.12.1992 πρωτοασφαλισθέντες συνταξιούχους και εν ενεργεία υπαλλήλους, διαχωρίστηκε σε επικουρική (σήμερα 20% των συντάξιμων αποδοχών) και Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών (σήμερα 16% των συντάξιμων αποδοχών).

Υπενθυμίζουμε πως η σύσταση και λειτουργία του τ. Μετοχικού Ταμείου είχε συμφωνηθεί, μεταξύ ΤτΕ και εργαζομένων, με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας των ετών 1948 και 1951. Με πυξίδα τα όσα προέβλεπαν αυτές οι συμβάσεις που αποτέλεσαν πρωτοποριακή για την εποχή τους σύλληψη, φθάσαμε σε αυτό που προσδοκούσαν όλες οι γενιές των συναδέλφων μας, δηλαδή της ανάληψης των Ασφαλιστικών μας Ταμείων από την ΤτΕ, στην υπηρεσία της οποίας αναλώθηκε όλη η ζωή μας.

Συγκεκριμένα η ΤτΕ σε εκτέλεση της διάταξης του άρθρου 64 του ν.3863/2010 ¨από 1.1.2011 αναλαμβάνει και ενεργεί την κοινωνική ασφάλιση του προσωπικού της, ως προς τους κλάδους κύριας και επικουρικής σύνταξης¨ σύμφωνα με τις διατάξεις των Καταστατικών των καταργηθέντων Ταμείων, οι οποίες, κατά ρητή επιταγή της ίδιας ως άνω διάταξης, ¨καθίστανται καταστατικές διατάξεις της Τράπεζας της Ελλάδος, ως φορέα ασφάλισης του προσωπικού της¨. Με τη νομοθετική αυτή ρύθμιση, η ΤτΕ εναρμονίσθηκε και τυπικά με την Καταστατική της ευθύνη (άρθρα 38 και 71 του Καταστατικού της) να παρέχει μισθό και σύνταξη στο προσωπικό της.

Επειδή το Πρόγραμμα κινδυνεύει, από  άγνοια ή σκοπιμότητα, να καταστεί  ιδιωτικό ασφαλιστικό προϊόν, ανεξάρτητο από τις υποχρεώσεις που ανέλαβε η ΤτΕ  απέναντι στο προσωπικό της (εν ενεργεία και συνταξιούχους) με την ανάληψη από αυτή των Ταμείων από 1/1/2011, η ανάγκη διευκρινήσεων και ανάλυσης όλων των παραμέτρων του θέματος γίνεται ακόμα πιο επιτακτική. Θα προσπαθήσουμε, λοιπόν, να δώσουμε απαντήσεις σε εύλογα ερωτήματα με σκοπό να κατανοηθούν οι σχετικές ρυθμίσεις και να επισημανθούν οι κίνδυνοι, από τυχόν λανθασμένη διαχείριση του θέματος.

1.       Τι οδήγησε στο διαχωρισμό  του Μερίσματος;

Σύμφωνα με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας των ετών 1948 και 1951 το τ.ΜΤΥΤΕ ιδρύθηκε ως Ειδικός Λογαριασμός Επικουρικής Ασφάλισης με σκοπό την παροχή, στους εξερχόμενους από την υπηρεσία υπαλλήλους της ΤτΕ, πρόσθετης, σε σχέση με την κύρια σύνταξή τους, μηνιαίας μετεργασιακής παροχής, χαρακτηριζόμενης ως Μέρισμα, το οποίο από το 1966 διαμορφώθηκε στο 36% των συνταξίμων αποδοχών τους.

Μετά την καθιέρωση, με το ν.997/1979, υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης και για επικουρική σύνταξη, η τάση που επεκράτησε για το ποσοστό της υποχρεωτικά χορηγούμενης επικουρικής για όλους τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης (Ν.Π.Δ.Δ.) ανέρχεται σήμερα έως το 20% (ν.2084/92). Οι σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις, παρείχαν το δικαίωμα στο τ. Μετοχικό Ταμείο, της συνέχισης της εφαρμογής των ως άνω ΣΣΕ, όσον αφορά στη διαμόρφωση και καταβολή του ενιαίου μερίσματος 36% των συνταξίμων αποδοχών, δεδομένου ότι αυτό αποτελούσε προϊόν ΣΣΕ που υπερκάλυπτε την προβλεπόμενη εκ του ν.997/1979 επικουρική σύνταξη.

Ο διαχωρισμός του προβλεπόμενου από τις ΣΣΕ ενιαίου Μερίσματος 36% των συνταξίμων αποδοχών σε: 20% που καλύπτει την προβλεπόμενη και καταβαλλόμενη σήμερα επικουρική σε όλους τους ασφαλισμένους (ν.2084/92)  και 16% που καταβάλλεται στους μέχρι 31.12.1992 πρωτοασφαλισθέντες συνταξιούχους και εν ενεργεία υπαλλήλους ως παροχή αμιγώς συμβατικού χαρακτήρα, παρέχει πλέον τη δυνατότητα με τη καθιέρωση πρόσθετου ασφαλίστρου να δημιουργηθεί ένας αμυντικός μηχανισμός με τη μορφή ενός νέου Μερίσματος της εποχής μας.

2.       Ποιες δυνατότητες παρέχει ο διαχωρισμός του Μερίσματος;

Το Μέρισμα, ως προϊόν ελεύθερης βούλησης και συμφωνίας μεταξύ της ΤτΕ και του προσωπικού της από το 1948 ως προκαθορισμένη μετεργασιακή παροχή, κινείται στη σφαίρα της ιδιωτικής αυτονομίας. Εξ άλλου, η καθυστερημένη παρέμβαση του Κράτους για την καθιέρωση επικουρικής σύνταξης το 1979, αναδεικνύει ουσιαστικά το θεσμό του Μετοχικού Ταμείου, που οι συνάδελφοί μας προνόησαν και θεμελίωσαν από το 1948.

Μάλιστα, από το 1966 είναι παγιωμένος και ο τρόπος υπολογισμού του χορηγούμενου Μερίσματος, το οποίο ισούται με το 36% των συνταξίμων αποδοχών. Έτσι, η καθυστερημένη (1979) καθιέρωση της επικουρικής σύνταξης, σήμερα έως το 20% των συνταξίμων αποδοχών, δεν άλλαξε το καθεστώς και το περιεχόμενο των Ειδικών Λογαριασμών ή Ν.Π.Ι.Δ που λειτουργούσαν ήδη. Επομένως από την ενιαία προκαθορισμένη μετεργασιακή παροχή (36%) διαχωρίστηκε το 16%, και με την καθιέρωση καταβολής μιας πρόσθετης εισφοράς από το σύνολο του προσωπικού (εν ενεργεία υπαλλήλων και συνταξιούχων χωρίς ασφαλιστικούς χρονικούς διαχωρισμούς), θα μπορεί να  καταστεί αυτό ένα νέο Μέρισμα της εποχής μας.

Ένας θεσμός ιδιωτικής αυτονομίας, εντός της Τράπεζας, ο οποίος θα μπορεί να καταβάλλει ετησίως 14 μερίσματα όσοι και οι μισθοί επί των οποίων γίνονται και γίνονταν κρατήσεις. Με το νέο αυτό  Μέρισμα θα είναι δυνατόν να καλύπτονται απώλειες από τις πάσης φύσεως οριζόντιες περικοπές των συντάξεών μας που παραμένουν στον Ασφαλιστικό Φορέα, δηλαδή στην ΤτΕ, η οποία δεν συμμετέχει στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης.

Σχετικά επισημαίνεται πως την περίοδο των συζητήσεων και της υπογραφής (Απρίλιος του 2012) της τριετούς επιχειρησιακής ΣΣΕ μεταξύ ΤτΕ και ΣΥΤΕ, στην οποία με το κεφάλαιο Ε΄ επιβεβαιώθηκαν οι προηγούμενες ΣΣΕ των ετών 1948 και 1951 σχετικά με το τ. Μετοχικό Ταμείο, συμφωνήθηκε να γίνει προσπάθεια τα προβλήματα που προέκυπταν από τις πάσης φύσεως οριζόντιες περικοπές των συντάξεων, να αντιμετωπισθούν διαμέσου της επιλογής του διαχωρισμού του Μερίσματος.   

3.       Η μείωση των χορηγούμενων συντάξεων από την ΤτΕ,  έχει σχέση με τη μείωση  των συντάξεων των Ασφαλιστικών Ταμείων; 

Η άποψη πως, από τις μειώσεις των συντάξεών μας, οδηγούμαστε εμμέσως  στο ίδιο αποτέλεσμα με αυτό των μειώσεων των συντάξεων των Ασφαλιστικών Ταμείων, λόγω της αύξησης  των  διανεμόμενων κερδών της ΤτΕ προς το Δημόσιο, δεν ευσταθεί. Οι νόμοι που αφορούν στη μείωση των συντάξεων, έχουν στόχο τη μείωση του ελλείμματος στο λογαριασμό της κοινωνικής ασφάλισης της Γενικής Κυβέρνησης. Η ΤτΕ όχι μόνο δεν περιλαμβάνεται στους λογαριασμούς της Γενικής Κυβέρνησης αλλά και στο Καταστατικό της ρητά προβλέπεται (άρθρο 71) πως οι καταβολές στα Ταμεία Προσωπικού και Συντάξεων γίνονται πριν από τις τραπεζικές προβλέψεις και τον υπολογισμό του μερίσματος προς τους Μετόχους και τέλος του απομένοντος υπολοίπου περιερχομένου στο Δημόσιο.

Επομένως η υιοθέτηση της παραπάνω άποψης, όχι μόνον ενέχει κινδύνους για όσα έχουν προβλεφθεί με νόμους, για την κάλυψη των ασφαλιστικών υποχρεώσεων της ΤτΕ προς το προσωπικό της, αλλά και η κατάληξη έστω και μικρού μέρους του εισοδήματος των συνταξιούχων της στο μέρισμα των Ιδιωτών Μετόχων της, αποτελεί πράξη άδικη.

4.       Τελικά πως έχει διαμορφωθεί σήμερα το λεγόμενο Πρόγραμμα;

Σήμερα το Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών αποτελείται από το 16% του παλαιού ενιαίου Μερίσματος και αποτελεί ένα ξεχωριστό προϊόν σε σχέση με το υπόλοιπο και κοινής προέλευσης 20%. Οι συμμετέχοντες στο Πρόγραμμα, μέχρι 31.12.1992 πρωτοασφαλισθέντες συνταξιούχοι και εν ενεργεία υπάλληλοι, συνεισφέρουν μηνιαίως ποσοστό 2,2% επί της κύριας σύνταξής τους και των πάσης φύσεως αποδοχών τους αντίστοιχα. Για τους εν ενεργεία υπαλλήλους η ΤτΕ εξακολουθεί να συνεισφέρει μηνιαίως αντίστοιχο ποσοστό.

Το Πρόγραμμα προικοδοτήθηκε και με ένα εφάπαξ ποσό (μέρος εκείνων που παραμένουν στο φορέα), το οποίο επιμερίζεται στους συνταξιούχους σύμφωνα με τα πραγματικά χρόνια υπηρεσίας στην ΤτΕ και με έναν αλγόριθμο που συνυπολογίζει στις συντάξιμες αποδοχές και ποσοστό των επιδομάτων Ευθύνης και Κεντρικής Τράπεζας. Για τους μετά την 1.1.1993 πρωτοασφαλισθέντες συνταξιούχους και εν ενεργεία υπαλλήλους δεν έχει ακόμη ληφθεί κάποια μέριμνα.

Με τον τρόπο αυτό έγινε ένα θετικό βήμα, καθώς έστω και με αδυναμίες, δημιουργήθηκε η βάση ενός νέου Μερίσματος της εποχής μας και δειλά ξεκίνησε η κάλυψη των απωλειών του εισοδήματος των συνταξιούχων μας από τις οριζόντιες περικοπές. Πλην όμως η ανάγκη εξέλιξης του Προγράμματος σε πραγματικά νέο Μέρισμα της εποχής μας για όλο το προσωπικό (εν ενεργεία υπαλλήλων και συνταξιούχων χωρίς ασφαλιστικούς χρονικούς διαχωρισμούς), είναι και άμεση και αναγκαία.

5.       Ποια είναι η διαφορά που προκύπτει από το διαχωρισμό;

Το ποσό που προκύπτει στις μηνιαίες εκκαθαρίσεις ως οικονομική διαφορά του νέου αθροίσματος  (κύρια + επικουρική + πρόγραμμα) και του παλαιού αθροίσματος (κύρια + επικουρική), δεν είναι αποτέλεσμα μόνο του Προγράμματος, αλλά και άλλων ρυθμίσεων - μειώσεων που προκύπτουν από: α) τη μείωση του παρακρατούμενου φόρου στην κύρια σύνταξη λόγω  μείωσής της από την εφαρμογή και των τριών νόμων (4024/11, 4051/12, 4093/12), β) τη μείωση του παρακρατούμενου φόρου στην επικουρική σύνταξη αφού αυτή μειώθηκε στο 20%, γ) τη μικρή ή καθόλου παρακράτηση φόρου στο προϊόν του Προγράμματος, δ) τη μη παρακράτηση εισφοράς από το προϊόν του Προγράμματος υπέρ του Ταμείου Υγείας, ε) τις μειώσεις της εισφοράς αλληλεγγύης κ.ά.

Έτσι για να υπολογίσει κάποιος το πραγματικό αποτέλεσμα των όποιων οικονομικών απολαβών του Προγράμματος, πρέπει να αναμείνει την ετήσια  εκκαθάριση με τον οριστικό φόρο, ο οποίος τελικά θα υπολογισθεί στο άθροισμα και των τριών τμημάτων ( κύρια + επικουρική + πρόγραμμα).  Μόνο  έτσι  και  μετά  την  εκκαθάριση  της  φορολογικής δήλωσης, θα μπορέσει κάποιος να υπολογίσει το τελικό ύψος της όποιας διαφοράς του. Από το 2014, τίθεται σε ισχύ ο Νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος (ν.4172/2013) και η παρακράτηση φόρου θα γίνεται στο μηνιαίο συνολικό ποσό με βάσει την κλίμακα φόρου εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων και θα επιμερίζεται αναλόγως.

6.     Πoιός έχει σήμερα την ευθύνη διαχείρισης του Προγράμματος;

Σύμφωνα με τον Κανονισμό του Ειδικού Λογαριασμού με την επωνυμία Πρόγραμμα Πρόσθετων Μετεργασιακών Παροχών, που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της, από 25.6.2013, Συμφωνίας μεταξύ της ΤτΕ, του ΣΥΤΕ και εκ τρίτου του ΣΣΤΕ, το Πρόγραμμα διαχειρίζεται πενταμελής Επιτροπή η οποία συγκροτείται με Πράξη Διοικητή και απαρτίζεται από τρία στελέχη της ΤτΕ, έναν εκπρόσωπο του ΣΥΤΕ και έναν εκπρόσωπο του ΣΣΤΕ που υποδεικνύονται από τους Συλλόγους τους. Σήμερα στη Διαχειριστική Επιτροπή συμμετέχουν, με απόφαση των Δ.Σ των ΣΥΤΕ και ΣΣΤΕ,  οι Πρόεδροι των ανωτέρω Συλλόγων.

Η καταβολή της παροχής και η άσκηση των λοιπών αρμοδιοτήτων που έχουν καθορισθεί από τον Κανονισμό, έχουν ανατεθεί στις αρμόδιες υπηρεσιακές μονάδες της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της ΤτΕ.

Με απόφαση της Διαχειριστικής Επιτροπής, η οποία εγκρίνεται από το Γενικό Συμβούλιο της ΤτΕ, αντικαθίστανται, τροποποιούνται και συμπληρώνονται διατάξεις του Κανονισμού. Ειδικότερα για  την τροποποίηση α) της παραγράφου συγκεκριμένου άρθρου η οποία περιγράφει τον τρόπο υπολογισμού της παροχής και β) του άρθρου το οποίο αφορά στην ανάθεση της διαχείρισης του Προγράμματος σε ασφαλιστική εταιρεία, η απόφαση της Διαχειριστικής Επιτροπής λαμβάνεται με πλειοψηφία των τεσσάρων μελών αυτής.

Επίσης σύμφωνα με το σχετικό άρθρο του Κανονισμού, με απόφαση της Διαχειριστικής Επιτροπής που λαμβάνεται με πλειοψηφία των τεσσάρων μελών αυτής και εγκρίνεται από το Διοικητή της ΤτΕ, δύναται να ανατίθεται η διαχείριση του Προγράμματος σε ασφαλιστική εταιρεία.

Για το λόγο αυτό, η Κίνησή μας ζήτησε εγγράφως από το Δ.Σ του ΣΣΤΕ να ληφθεί απόφαση και να εγγραφεί στην ημερήσια διάταξη της προσεχούς Τακτικής Συνέλευσης, για συζήτηση και λήψη απόφασης, το ακόλουθο θέμα: Η ψήφος του εκπροσώπου του ΣΣΤΕ στη Διαχειριστική Επιτροπή του Προγράμματος, για οποιαδήποτε ουσιαστική και αξιόλογη μεταβολή  του υφιστάμενου  πλαισίου του,  να έχει ως  προαπαιτούμενο απόφαση Έκτακτης Συνέλευσης ούτως ώστε να αποφασίζουν όλοι οι συνάδελφοί μας με πανελλαδική ψηφοφορία και με αυξημένη πλειοψηφία.

7.   Γιατί αποκλείουμε τη διαχείριση του Προγράμματος από Ιδιωτική Ασφαλιστική Εταιρεία;

Στο όνομα της δήθεν εξασφάλισης του Προγράμματος από παρεμβάσεις στην επικουρική σύνταξη, υπήρξαν εισηγήσεις για ανάθεση της  διαχείρισής του σε  Ιδιωτική Ασφαλιστική Εταιρεία. Την εποχή της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, που κουρεύτηκαν τα ομόλογα του Δημοσίου (η πιο σίγουρη και σταθερή επένδυση και κατά την ΤτΕ), λεηλατώντας απλούς πολίτες και Ασφαλιστικά Ταμεία, κάποιοι ανακαλύπτουν την Εδέμ στην Ιδιωτική Ασφάλιση, αναγορεύοντας ουσιαστικά την ΤτΕ σε οδηγό και κράχτη και για τα άλλα Ταμεία!

Επί πλέον είναι γνωστό ότι η συζητηθείσα, κατά το στάδιο του διαχωρισμού του Μερίσματος, μεταφορά στο Πρόγραμμα της όποιας ποσοστιαίας μείωσης της επικουρικής σύνταξης κάτω από το 20% ούτε δεσμευτικά προβλέπεται, ούτε πραγματοποιείται αυτόματα και οι δήθεν εγγυήσεις των αρμοδίων και μη, ουσιαστικά δεν υφίστανται. Είναι θέμα βούλησης της εκάστοτε Διοίκησης, του Γενικού Συμβουλίου της ΤτΕ και των συνθηκών που θα επικρατούν την περίοδο που θα ανακύψει τέτοιο ζήτημα.

Στην ουσία λοιπόν, τυχόν ανάθεση της  διαχείρισης του Προγράμματος σε Ιδιωτική Ασφαλιστική Εταιρεία, διευκολύνει τις πιέσεις στην επικουρική σύνταξη, δηλαδή το 20% του παλαιού ενιαίου Μερίσματος, από τους σχεδιασμούς που γίνονται στο πλαίσιο της ΗΔΙΚΑ και του Ε.Ο.Σ, οι οποίοι προβλέπουν για μεν τις κύριες συντάξεις των Ν.Π.Δ.Δ. 360 ευρώ, για δε τις επικουρικές συντάξεις των Ν.Π.Δ.Δ. και του ΕΤΕΑ πλαφόν 250 ευρώ ή ακόμη και κατάργησή τους με προσφυγή των ενδιαφερομένων στην ιδιωτική ασφάλιση.

Το γεγονός αυτό, από μόνο του, αντιστρατεύεται τις ήδη ανειλημμένες υποχρεώσεις της ΤτΕ απέναντι στο προσωπικό της, όταν την 1.1.2011 αυτή ανέλαβε τα Ταμεία. Και αυτό ισχύει για τις συντάξεις, κύριες και επικουρικές, όλου του προσωπικού της, δηλαδή και των πριν την 31.12.1992 και των μετά την 1.1.1993 πρωτοασφαλισθέντων συνταξιούχων και εν ενεργεία υπαλλήλων.

Τέλος, μια τέτοια ρύθμιση, ανάθεσης του Προγράμματος σε Ιδιωτική Ασφαλιστική Εταιρεία, αποτελεί την κερκόπορτα για να οδηγηθούν σταδιακά εκτός ΤτΕ, όλα τα δικαιώματά μας στη σύνταξη και στην Υγεία.

8.   Γιατί δεν αποκλείσθηκε ευθύς εξ αρχής η δυνατότητα ανάθεσης του Προγράμματος σε Ιδιωτική Ασφαλιστική Εταιρεία;

Από την επομένη της υπογραφής του πρακτικού συγκρότησης του προηγούμενου Προεδρείου του ΣΣΤΕ (29/4/2013), ξεκίνησε μια πρακτική μυστικισμού και συνωμοσιολογίας γύρω από το θέμα του διαχωρισμού του Μερίσματος (Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών). Οι συζητήσεις για το θέμα περιορίσθηκαν στο επίπεδο των Προέδρων του ΣΥΤΕ, του ΣΣΤΕ και των αρμοδίων στελεχών της ΤτΕ, παρά τα ρητώς αναγραφόμενα στην Ανακοίνωση Νο 2 του ΣΣΤΕ για συμμετοχή στις συζητήσεις των Προέδρου, Αντιπροέδρου και  Γραμματέα του ΣΣΤΕ.

Παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις για διεκδίκηση επιστροφής, διαμέσου του διαχωρισμού του Μερίσματος, των οριζόντιων περικοπών των συντάξεών μας που παραμένουν στον Ασφαλιστικό Φορέα (ΤτΕ), επιχειρήθηκε αρχές Μαΐου του 2013, με δικαιολογία την ΗΔΙΚΑ, να προηγηθούν οι μειώσεις των συντάξεών μας της λειτουργίας του Προγράμματος. Η ενημέρωση, από συνάδελφο της Αλεξανδρούπολης, του εκπροσώπου της Κίνησής μας (τότε Αντιπροέδρου του ΔΣ του ΣΣΤΕ) και η αυτόκλητη παρέμβασή του στις συζητήσεις που διεξάγονταν ερήμην του, απέτρεψε το γεγονός. Όμως όχι μόνο συνεχίσθηκε ο αποκλεισμός από τις συζητήσεις, αλλά και η πληροφόρηση γύρω από το εγχείρημα του διαχωρισμού του Μερίσματος ήταν πλήρως συγκεχυμένη και αντιφατική.

Για πρώτη φορά τα, σχετικά με τη ρύθμιση, έγγραφα ήρθαν στα χέρια του εκπροσώπου  μας το απόγευμα της Παρασκευής 21/6/2013. Μέσα σε ένα τριήμερο (22-24/6/2013) ακατάπαυστης εργασίας και αποτελεσματικών παρεμβάσεων με την υποστήριξη παλιών στελεχών της Τράπεζας, κορυφαίων συνδικαλιστών της ΟΤΟΕ και Νομικών, τους οποίους όλους δημόσια ευχαριστούμε, στοχεύσαμε κυρίως στο να παραμείνει ανοικτή η προοπτική της μετατροπής του Προγράμματος σε ένα νέο Μέρισμα για όλο το προσωπικό και της διαχείρισής του από την ΤτΕ.

Ενδεικτικές του κλίματος ήταν οι αδικαιολόγητες πιέσεις, που ασκήθηκαν από τον Πρόεδρο του ΣΣΤΕ την 25/6/2013 πριν ξεκινήσει η συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφάλισης,  για παραίτηση του εκπροσώπου μας που επέμενε στην απόσυρση όλων των αναφορών σε μνημονιακούς νόμους που υπήρχαν στο εισηγητικό.

Με τη θέση του εκπροσώπου μας η οποία τέθηκε υπόψη του Συμβουλίου Ασφάλισης, ο Διοικητής όχι μόνο συμφώνησε και αποσύρθηκαν οι περιττές αναφορές σε μνημονιακούς νόμους, αλλά συμφώνησε να συμπεριληφθεί στην κωδικοποίηση του Καταστατικού του                τ.  Μετοχικού  η  σύνδεση του  Μερίσματος  20%  με  το  όλο  36%  των συντάξιμων αποδοχών ή το 45% της δικαιούμενης σύνταξης των μέχρι 31.12.1992 πρωτοασφαλισθέντων συνταξιούχων και εν ενεργεία υπαλλήλων.

Όλα τα παραπάνω αλλά και οι σαφείς περιορισμοί που τέθηκαν για την ανάθεση της διαχείρισης του Προγράμματος σε Ιδιωτική Ασφαλιστική Εταιρεία (απόφαση με πλειοψηφία των τεσσάρων μελών της Διαχειριστικής Επιτροπής για ανάθεση, όπως και για τροποποίηση του αντίστοιχου άρθρου), μας οδήγησαν να επιλέξουμε μια θετική ρύθμιση, με μικρό έστω οικονομικό αποτέλεσμα, ανοικτή όμως στη θεσμική ολοκλήρωσή της, από τον εκβιασμό της απόσυρσης και της χρέωσης των ευθυνών σε τρίτους όπως επιχειρείτο.

Για τα Ασφαλιστικά και όχι μόνο θέματα, θα πρέπει να έχουμε ως οδηγό το τρόπο με τον οποίο διαχειρίσθηκαν οι συνάδελφοί μας το 1948 και το 1951 το θέμα του Μερίσματος, με τη σύμφωνη γνώμη ΟΛΟΥ του προσωπικού και ΟΛΩΝ των τότε λειτουργούντων συλλογικών φορέων, συμπεριφορά που σήμερα απαιτεί από όλους καθολική ενότητα, βαθύτατη γνώση και σεβασμό.

9.     Γιατί δεν συμπεριελήφθησαν εξ αρχής στη ρύθμιση και οι μετά την 1.1.1993 πρωτοασφαλισμένοι συνάδελφοι ;

Είναι γνωστό πως με το ν.2084/92 διαχωρίστηκαν οι ασφαλισμένοι σε πρωτοασφαλισθέντες πριν την 31.12.1992 και μετά την 1.1.1993. Μεταξύ άλλων άλλαξαν, για τους μετά την 1.1.1993 πρωτοασφαλισθέντες, οι ασφαλιστικές εισφορές και το ανώτατο όριο της χορηγούμενης επικουρικής σύνταξης (20%) των συνταξίμων αποδοχών.

Σημειώνεται ότι για τις συνεχείς οριζόντιες περικοπές στις συντάξεις (κύριες και επικουρικές) των νυν συνταξιούχων μας, δεν ελαμβάνετο υπόψη το διαφορετικό καθεστώς του συστήματος ασφάλισης της ΤτΕ , που ακόμα και ο ν.3863/2010 την περίοδο του 1^ου μνημονίου στο άρθρο 37 αναγνώριζε, εφόσον  για τις συνταξιοδοτικές παροχές του προσωπικού της ΤτΕ δεν υπάρχει καμία κρατική εγγύηση και υποχρέωση.

Με το διαχωρισμό του Μερίσματος για πρώτη φορά ενοποιείται το σύνολο του προσωπικού στο 20% του Μερίσματος που αποτελεί συμβατική υποχρέωση της ΤτΕ, για όλο το προσωπικό της, αναγνωρισμένη με το άρθρο 37^Α του Καταστατικού της και παρέχεται η δυνατότητα κατόπιν ειδικής αναλογιστικής μελέτης (Συμφωνία 25/6/3013) επέκτασης του Προγράμματος σε επόμενο στάδιο και στους μετά την 1.1.1993 πρωτοασφαλισθέντες συνταξιούχους και εν ενεργεία υπαλλήλους.  

10.   Τελικά πως μπορούμε να οδηγηθούμε στο Μέρισμα της εποχής μας;

Όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω, με τις τελικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφάλισης και του Γενικού Συμβουλίου της ΤτΕ έγινε ένα βήμα, αλλά δεν έχει κατοχυρωθεί θεσμικά αν το Πρόγραμμα θα εξελιχθεί σε ένα νέο Μέρισμα της εποχής μας για όλο το προσωπικό ή από λανθασμένες κινήσεις ή διαφορετικές στοχεύσεις, θα μετατραπεί στον εφιάλτη της άλωσης του κοινωνικού στάτους της ΤτΕ.

Για  να κατοχυρώσουμε το βήμα που έγινε και να εξελιχθεί σε αυτό που αποτέλεσε τον στόχο την περίοδο του 2012 κατά την διάρκεια των συζητήσεων μεταξύ ΣΥΤΕ και Υπηρεσιακών παραγόντων για την υπογραφή επιχειρησιακής ΣΣΕ, εκτός του ότι το Πρόγραμμα πρέπει  να το διαχειρίζεται η ΤτΕ, επιβάλλεται άμεσα να προχωρήσουν συζητήσεις και διαδικασίες με στόχο να οδηγηθούμε σε Ειδική Συμφωνία για την κατοχύρωση του Μερίσματος της εποχής μας και την ένταξη σε αυτό όλου του προσωπικού ανεξαρτήτως του χρόνου ασφάλισής του      (πριν την 31.12.1992 ή μετά την 1.1.1993).

11.   Τι πρέπει να προβλέπει μια τέτοια Ειδική Συμφωνία;

Εκτός της διασφάλισης της συνέχειας των Συλλογικών Συμβάσεων των ετών 1948,1951 και του κεφ. Ε΄ της Συλλογικής Σύμβασης του 2012, θα πρέπει να αποσαφηνίζεται και να συμφωνείται:

•    Ο σκοπός της συμφωνημένης ρύθμισης του διαχωρισμού του ενιαίου Μερίσματος είναι η απάντηση α) στην ανάγκη προσέλκυσης και στο μέλλον, αξιόλογου και ειδικών προσόντων, προσωπικού αναγκαίου στην απρόσκοπτη λειτουργία της Τράπεζας, β) στη δημιουργία ενιαίου πλαισίου για όλο το προσωπικό και γ) στη στήριξη των συνταξιούχων από τις οριζόντιες και χωρίς αρχές μειώσεις των συντάξεών τους.
•   Το ποσοστό του 16% με την πρόσθετη εισφορά του 2,2% των μέχρι 31.12.1992 πρωτοασφαλισθέντων συνταξιούχων και εν ενεργεία υπαλλήλων και την εισφορά του 2,2% της ΤτΕ για τους τελευταίους, αποτελεί ειδικό κεφάλαιο αλληλοβοηθητικού χαρακτήρα που θα λειτουργήσει ως Ειδικός Λογαριασμός τον  οποίον θα διαχειρίζεται η ΤτΕ, όπως εξ άλλου λειτούργησε και ο αρχικός λογαριασμός με τις προαναφερόμενες Συλλογικές Συμβάσεις των ετών 1948 και 1951.
•     Ο διαχωρισμός του μέχρι πρόσφατα ενιαίου Μερίσματος σε 20% και 16%, δεν μεταβάλλει τις προκύπτουσες υποχρεώσεις της ΤτΕ έναντι των μέχρι 31.12.1992 πρωτοασφαλισθέντων ήδη ή μελλοντικά συνταξιούχων. Σε κάθε περίπτωση, η καταβολή μηνιαίας μετεργασιακής παροχής του 36% των συνταξίμων αποδοχών, η οποία αποτελεί καταστατική υποχρέωση της ΤτΕ με το άρθρο 37^Α του Καταστατικού της για τους μέχρι 31.12.1992 πρωτοασφαλισθέντες συνταξιοδοτούμενους, θα συνεχίσει να καταβάλλεται, ως το άθροισμα των ποσοστών 20% και 16%, δηλαδή 36%, ανεξάρτητα της διαμορφούμενης μεταξύ τους σχέσης.     
•      Η ένταξη στο συγκροτούμενο ειδικό κεφάλαιο αλληλοβοηθητικού χαρακτήρα, μετά από μελέτη των όρων και προϋποθέσεων, εντός συγκεκριμένης χρονικής προθεσμίας και των μετά την 1.1.1993 πρωτοασφαλισθέντων συνταξιούχων και εν ενεργεία υπαλλήλων. Ενοποιείται έτσι το εργασιακό και ασφαλιστικό περιβάλλον στη λειτουργία της ΤτΕ, σύμφωνα και με  το άρθρο 38 του Καταστατικού της, το οποίο την καθιστά εγγυητή των προς το προσωπικό της μισθών και συνταξιοδοτικών παροχών, όπως επιβεβαιώνεται και από τις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις    (άρθρο 18 ν.3193/2003 και άρθρα 37 και 64 ν.3863/2010).

12.   Πως αντιμετωπίζουμε απόψεις για άρνηση του Προγράμματος;

Γνωρίζουμε πως υπάρχουν αρνητικές σκέψεις και απόψεις για  το διαχωρισμό του Μερίσματος και τις σχετικές αποφάσεις ειδικότερα δε για την καταβολή της πρόσθετης εισφοράς του 2,2% η οποία, για τους μέχρι 31.12.1992 πρωτοασφαλισθέντες εν ενεργεία συναδέλφους, αποτελεί μια σημαντική μείωση των αποδοχών τους. Οι απόψεις αυτές, που προβάλλονται από μεμονωμένους συναδέλφους και φορείς του χώρου, νομίζουμε πως, στην παρούσα φάση της οικονομικής κρίσης και της εφαρμογής ήδη του Προγράμματος, δεν είναι  ορθές και αποτελεσματικές διότι υπονομεύουν το αρχικό βήμα που πραγματοποιήθηκε για την προάσπιση των συντάξεών μας.

Χρέος όλων μας είναι να απορριφθούν οριστικά οι απόψεις που εκφράστηκαν και από μέρους της πλειοψηφίας των σημερινών Προεδρείων (ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ) των Συλλόγων (ΣΥΤΕ και ΣΣΤΕ) για τη διαχείριση του Προγράμματος από Ιδιωτική Ασφαλιστική Εταιρεία ή άλλου τύπου λειτουργίας του Προγράμματος υπό την  εποπτεία του Υπουργείου (Επαγγελματικό Ταμείο).

Να  διεκδικήσουμε, με κάθε τρόπο, τη μετατροπή του 16% στο νέο Μέρισμα της εποχής μας για ΟΛΟ το προσωπικό χωρίς διαχωρισμούς, με την υπογραφή Ειδικής Συμφωνίας, συνέχειας των προηγούμενων, σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρονται στην προηγούμενη απάντησή μας.

Κατά συνέπεια δεν θα πρέπει από λανθασμένη πληροφόρηση ή ελλιπή γνώση του όλου θέματος, να υπάρξει άρνηση συμμετοχής στο Πρόγραμμα. Απεναντίας, για λόγους ενότητας της τραπεζοελλαδίτικης οικογένειας και θεσμικής ολοκλήρωσης του Προγράμματος σε Μέρισμα της εποχής μας με τη συμμετοχή και των νεότερων συναδέλφων μας, επιβάλλεται η συμμετοχή της παλιάς γενιάς να είναι καθολική.

Η συμμετοχή στο Πρόγραμμα σύμφωνα με το χαρακτήρα της ως συμβατικής ρύθμισης που κινείται στη σφαίρα της ιδιωτικής αυτονομίας είναι προαιρετική, όμως στη πράξη καθίσταται μονόδρομος, αφού διαμέσου αυτής της επιλογής θα επέλθει ένα σαφές θετικό οικονομικό αποτέλεσμα για όλους τους συνταξιούχους μας. Αυτό και μόνο αποτελεί τον ουσιαστικό λόγο της επιλογής του Προγράμματος και όχι λαθεμένες απόψεις που υπονομεύουν τη μετεξέλιξη του Προγράμματος σε Μέρισμα όλου του προσωπικού.

13.   Πως αντιμετωπίζουμε θέματα που άπτονται της διαμόρφωσης Ηλεκτρονικής Βάσης Δεδομένων από πλευράς πολιτείας;  

Τελευταία για πολλούς και διάφορους λόγους, το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και άλλα Υπουργεία, διαμορφώνουν πληροφοριακά συστήματα συνδεδεμένα και με άλλους φορείς του Δημοσίου (π.χ. Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων).

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί στην Πολιτεία τη γνώση ή τον έλεγχο των οικονομικών στοιχείων και ειδικά των δαπανών που συνθέτουν τον Προϋπολογισμό Δαπανών της Γενικής Κυβέρνησης, να γνωρίζει δηλαδή τι πληρώνει και γιατί.

Όμως είναι γνωστό πως η ΤτΕ, από την ίδρυσή της, όχι μόνο δεν επιβαρύνει λογαριασμούς της Γενικής Κυβέρνησης, αλλά στο πλαίσιο της θεσπισμένης Καταστατικά ανεξαρτησίας της έχει προβλεφθεί η πλήρης οικονομική αυτοτέλεια και η ανάληψη από την ίδια των δαπανών της. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει άρνηση ενημέρωσης, αλλά μη συμμετοχή σε διαδικασίες (π.χ. ΗΔΙΚΑ, Ε.Ο.Σ, ΕΡΓΑΝΗ κ. ά) οι οποίες δεν αφορούν στην ΤτΕ και στην πολιτική της.    

Επί του προκειμένου, η ΤτΕ με βάση την ανεξαρτησία της θα μπορούσε  να επιλέξει κατόπιν εσωτερικής διαβούλευσης και συμφωνίας με το προσωπικό της (εν ενεργεία υπαλλήλους και συνταξιούχους), την απευθείας συμβολή του προσωπικού της στο λογαριασμό του Χρέους. Αυτό θα την απάλλασσε από τα διλήμματα που τίθενται συνεχώς στο πλαίσιο της ακολουθούμενης πολιτικής για το προσωπικό της.

Επίλογος

Ελπίζουμε πως απαντήσαμε στα ερωτήματά σας. Επειδή όμως πιστεύουμε πως όλοι πρέπει να είναι ενημερωμένοι για όλα όσα τους αφορούν, αν υπάρχει κάποιο άλλο ερώτημα ή ανάγκη περισσότερων διευκρινίσεων, σχετικά με το Πρόγραμμα Μετεργασιακών Παροχών, είμαστε στη διάθεσή σας.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και το email της Κίνησής μας: endrasi.ste@gmail.com,  καθώς επίσης και το ελεύθερο βήμα στο ιστολόγιό μας: endrasi-ste.blogspot.com  

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,

Η ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ

Αναγνωστοπούλου Δήμητρα, Βαξεβανάκη Έλλη, Δεληπέτρος Δημήτρης,  Ευσταθίου Κώστας,  Καραγιάννης Ιπποκράτης,  Καραφωτιά Φωφώ, Κουλούρης Γιώργος, Κωνστανταράκη Εύα,  Μαγκλάρας Κώστας, Μελισσείδου Ελένη, Μοσχονησίου Βάσω, Μπαλαούρας Μάκης, Μπουλαλά Αγγελική, Νέστωρας Γιώργος, Παπαμάργαρης Χάρης,  Πατσιλίβα Μαργαρίτα,  Χατούπη Μαρία.